Πνευμονική Υπέρταση

1. Τι ονομάζουμε με τον όρο Πνευμονική Υπέρταση;

Η πνευμονική υπέρταση είναι σχετικά σπάνια πάθηση και διακρίνεται σε πρωτοπαθή ή ιδιοπαθή και δευτεροπαθή πνευμονική υπέρταση. Η πρωτοπαθής πνευμονική υπέρταση είναι πάθηση άγνωστης κατά βάση αιτιολογίας,  με μέση επιβίωση από 3 έως 5 χρόνια, και  η πίεση του αίματος στην πνευμονική αρτηρία αυξάνεται πολύ περισσότερο από τα φυσιολογικά επίπεδα. Όσο αυξάνεται η πίεση μέσα στα πνευμονικά αγγεία, τα τοιχώματα των πνευμονικών αρτηριών γίνονται παχύτερα, αυτό προκαλεί παρακώλυση της ροής του αίματος, αύξηση πιέσεων και αντιστάσεων στις πνευμονικές αρτηρίες και τελικά οδηγεί σε υπερφόρτωση πίεσης της δεξιάς κοιλίας και καρδιακή ανεπάρκεια.

2. Πώς ορίζεται η Πνευμονική Υπέρταση;

Η Πνευμονική Αρτηριακή Υπέρταση ορίζεται, όταν υπάρχει παρατεταμένη αύξηση της μέσης πνευμονικής πίεσης >25mmHg και >30mmHg κατά την άσκηση. Είναι μια σπάνια νόσος με εκτιμώμενη συχνότητα περί τα 30-50 περιστατικά ανά εκατομμύριο και στην Ελλάδα με 11 εκατομμύρια κατοίκους υπολογίζουμε περίπου 500 ασθενείς.

3. Ποια είναι τα κλινικά συμπτώματα της Πνευμονικής Υπέρτασης;

Η πνευμονική υπέρταση ανάλογα με τη σοβαρότητά της χαρακτηρίζεται μετρίου βαθμού, όταν η πίεση στην πνευμονική αρτηρία κυμαίνεται από 30-60mmHg και σοβαρού βαθμού όταν η πίεση στην πνευμονική αρτηρία ανεβαίνει πάνω από 60mmHg. Στα αρχικά στάδια της νόσου δεν εμφανίζονται συμπτώματα, κατά συνέπεια η διάγνωση μπορεί να καθυστερήσει για μήνες ή και έτη. Τα πρώιμα συμπτώματα όταν εκδηλωθούν είναι μη ειδικά και είναι η δύσπνοια, η ζάλη,  και η κόπωση. Στα τελικά στάδια λόγω της κάμψης της δεξιάς κοιλίας ο άρρωστος παρουσιάζει πρήξιμο στα πόδια (οίδημα), βάρος ή και πόνο στην περιοχή του συκωτιού (ήπαρ) και φυσικά δυσφορία στην αναπνοή και δύσπνοια ακόμα και στην παραμικρή προσπάθεια.

4. Ποια είναι τα αίτια;

Δευτεροπαθής Πνευμονική υπέρταση μπορεί να παρατηρηθεί σε σοβαρές παθήσεις της καρδιάς (στενώσεις, ανεπάρκειες βαλβίδων, συγγενείς καρδιοπάθειες, ανεπάρκεια της αριστερής κοιλίας κλπ, από χρόνιες παθήσεις των πνευμόνων, όπως χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή διάμεση πνευμονοπάθεια. Επίσης Δευτεροπαθής Πνευμονική υπέρταση μπορεί να εκδηλωθεί από παθήσεις του κολλαγόνου, το AIDS και ως επακόλουθο θρομβοεμβολικών επεισοδίων. Η Ιδιοπαθής Πνευμονική Υπέρταση είναι αγνώστου αιτιολογίας.

5. Αντιμετώπιση Πνευμονικής Υπέρτασης

Όμως, όλα τα είδη της πνευμονικής υπέρτασης αντιμετωπίζονται και πολλές φορές αντιμετωπίζονται ουσιαστικά με τη θεραπεία του βασικού αιτίου που την προκαλεί. Σήμερα ευτυχώς με τα νεότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται, φαίνεται ότι και η ποιότητα ζωής των αρρώστων και το προσδόκιμο επιβίωσής τους βελτιώνονται. Βασικά φάρμακα θεωρούνται η προστακυκλίνη και τα συνθετικά ανάλογά της καθώς και οι ανταγωνιστές της ενδοθηλίνης, φάρμακα τα οποία προκαλούν αγγειοδιαστολή ή να δεσμεύουν τους παράγοντες που προκαλούν αγγειοσύσπαση, βοηθούν στην καλύτερη αιμάτωση των πνευμόνων.

Επίσης η σιδεναλφίλη (Viagra) έχει αποδειχτεί ότι βελτιώνει τα ενοχλήματα των αρρώστων με πρωτοπαθή πνευμονική υπέρταση και την ποιότητα της ζωής τους.

Ριζική θεραπευτική αντιμετώπιση της πρωτοπαθούς (ιδιοπαθούς) υπέρτασης αποτελεί η καρδιοπνευμονική μεταμόσχευση.